Trydent-Górna Adyga

Region składa się z dwóch prowincji: Trydent i Tyrol Południowy (ale na miejscu raczej usłyszycie, że jesteście w Südtirol). Większość mieszkańców to Włosi ale ponad 30% mieszkańców uważa się za Tyrolczyków. W związku z tym zagwarantowana została równość języka włoskiego i języka niemieckiego jako języków urzędowych. Ma to plusy i minusy. Np. w przewodniku winiarskim I Vini d’Italia 2014 dłuższą chwile szukałem cenionej przeze mnie winnicy Erste+Neue (tak jest na etykietach), ale we włoskim przewodniku była pod hasłem Prima & Nuova. Wina z tego regionu opisują i włoskie (co naturalne) i austriackie przewodniki winiarskie (Falstaff).   

Główne apelacje: Alto Adige/Südtirol DOC, Caldaro DOC, Casteller DOC, Colli di Bolzano DOC, Meranese DOC, Santa Maddalena DOC, Sorni DOC, Terlano DOC, Teroldego Rotaliano DOC, Trentino DOC, Trento DOC, Valdadige DOC, Valle Isarco DOC.

Czołowi producenci: Produttori Terlano, Ferrari, Tenuta san Leonardo, Haas Franz, Kuen Hof, Cantina Produttori San Michael Appiano, Cantina Tramin, Abbazia di Novacella, Muri-Gries, Cavit, J. Hostatter, Elena Walch. Co ciekawe, duża część producentów to spółdzielnie grupujące lokalnych wytwórców.

Główne szczepy: Cabernet Sauvignon, Chardonnay, Lagrein, Malvasia, Merlot, Moscato, Pinot bianco, Müller-Thurgau, Riesling, Sauvignon blanc, Schiava, Sylvaner, Gewuerztraminer, Pinot noir, Merlot, Teroldego, Nosiola, Müller-Thurgau. Wina czerwone są raczej lekkie i/lub surowe, natomiast białe udają się znakomicie. 

Region to czołówka włoskiego winiarstwa, a dodatkowo ceny są rozsądne, więc warto próbować.

książki (część II)

Obiecałem ciąg dalszy i oto on.

Leksykon dla początkujących i nie tylko

Leksykon win – Sławomir Chrzczonowicz

Prezentacja region po regionie win, producentów, styli. Dla początkującego amatora pozycja „must have”, dla zaawansowanego źródło ciekawostek.

Słownik

O słowniku degustacyjnym już pisałem, ale pochwał nigdy za dużo. Dla mnie to pozycja pierwsza po jaką zazwyczaj sięgam. Głęboka wiedza autora podana w bardzo praktyczny sposób. Jeśli jesteś początkujący i po wstępnej lekturze lekko się wystraszyłeś… odłóż na półkę i za parę lat będziesz dzieciom opowiadał jakim byłeś znawcą, skoro kupiłeś już pierwsze wydanie (przyda się na pewno).

Bez technikaliów

„Nowe kroniki wina” to zbór felietonów i innych pism rozrzuconych autorstwa laureata nagrody Nike Marka Bieńczyka. Lekkie, dowcipne historie o winie i przy winie. Moje ulubione to  opis włamania do piwnicy autora (ból po utracie kilkunastu butelek jest okrutny) i opis zmian w zachowaniu zdrowych ludzi obcujących z tymi mniej zdrowymi (winomanami). I jeszcze jedno te historie się nie starzeją.

CDN

Z listów do redakcji - książki

Z listów do redakcji:

„Panie Arku, interesuje się trochę winem a chciałabym pogłębić wiedzę. Co czytać?”

Mój wpis jest trochę spóźniony. Większość z tych książek mogło być prezentem gwiazdkowym ale jest już po gwiazdce.

Zasada pierwsza: trzeba pić, bez picia trudno poznać się na winie. Ale czytanie nie zaszkodzi.

Ale teraz do lektur (proszę nie sugerować się kolejnością).

Gambero Rosso

Co roku czytam (a potem cyklicznie przeglądam) Gambero Rosso. Przewagą tego przewodnika jest, że jest najbardziej reprezentatywny, tłumaczony na angielski a degustację konkursowe przebiegają „w ciemno”. I najważniejsze pijcie to co wam smakuje a nie to co smakuje specjalistą w GR. GR jest dla mnie inspiracją a nie prawda objawioną.

Kredens

Kredens i to nie byle kogo – „Kredens prof. L. Stommy czyli kompendium wiedzy o winach francuskich” – Tomasz Dominik & Ludwik Stomma.

Czytam felietony prof. Stommy w Polityce od kiedy pamiętam i od tego czasu znam jego słabość do wiśniówki. Książka wskazuje,  że profesor ma również wielką słabość do wina. 

Książka opisuje poszczególne regiony Francji, dobieranie wina do potraw, sposób urządzenia piwniczki, wiele innych ciekawych kwestii. Z pewnymi tezami z książki trudno się zgodzić ale książkę czyta się lekko i jednym duszkiem. :) I jest to książka napisana świetnym językiem. Polecam.

CDN.

Wiktor Zastróżny, Degustacyjny słownik winiarski

Przede wszystkim tytuł kłamie. To nie tylko słownik to świetna książka o winie. Pierwsze 70 stron to cenne informacje ogólne o winie: jak przechowywać, w czym pić, o odmianach winogron, z czym podawać określone wina.

Następnie 350 stron to słownik, w którym jest wszystko! Hasła na chybił trafił: albariza, bukiet, kwantum, lot, małe owoce, muszkat, orzech laskowy, popularne, skunks, szypułkowe, VORS. Jest to słownik a ja go czytam po raz drugi!

Autor – Wiktor Zastróżny to właściciel trójmiejskiej sieci sklepów Festus. Trudno uwierzyć, że książkę napisał Polak.

A sklep super, polecam! Bogaty wybór, świetne doradztwo. Valpolicella ripasso od Bertaniego, którą tam kupiłem czeka na swój czas.

Z listów do redakcji - wino patriotyczne

Z listów do redakcji

"Mama mówiła, że na święta przyjedzie do nas wujek prawicowiec. Nie wiem co to właściwie znaczy ale mama mówiła, że trzeba kupić dużo wina, ale nie z Biedronki bo do Biedronki mamy tak daleko jak do Portugalii, ale ma być dużo i patriotycznie, bo dopiero wtedy wujek mówi jak człowiek. Mama mówiła, żeby iść do Lidla, ale ja nie wiem czy to patriotycznie."

Lena lat 12

Droga Lenko,

Obawiam się, że nie powinnaś czytać tego bloga, ponieważ jest on poświęcony winu, którego pić jeszcze nie możesz. Ponieważ chcesz pomóc mamie postaram się odpowiedzieć na twoje pytanie.

Wino z zasady jest patriotyczne – białe lub czerwone. Wina różowego nie polecam bo to się wujkowi może źle kojarzyć.

Można pójść w hymn „z ziemi Włoskiej do Polski” i tu otwiera się bezmiar możliwości.

Vin santo – święte wino, ulubione wino papieży,

Wina z fattoria dei Barbi  ich antenat John Colombini jest świętym.
Ciekawostka w USA jest winnica Monte Cassino.
Jeśli z Lidla to polecam to: Chateau Le Pey Medoc Cru Bourgeois 2010 lub to: Chateau de la Riviere Fronsac 2008. Ale jeśli miało być patriotycznie to sam nie wiem czy będzie – francuskie wino z niemieckiego marketu.